Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Αμετακίνητοι κόσμοι

Πίσω από το κλειστό στόμα,πλάι στις άκρες των δακτύλων κρύβονται οι λέξεις.
Ο δείκτης γέφυρα όλων των νοημάτων δηλώνει αμετακίνητος.
Τα χείλη λαβωμένα από τους ψίθυρους στάζουν όνειρο.
Με μάτια ερμητικά κλειστά και μια σακατεμένη αφή
κάνω να συλλάβω του κόσμου τη μορφή.Πληγώνομαι.
Ρευστός όπως μια σταγόνα βροχής .
Πυρωμένος σαν την σκέψη του τρελού αντίκρυ στην πανσέληνο.
Με ένα μυαλό μισό και μια λύπη
κάνω να σου μιλήσω για όσα δεν μιλάμε.
Από σιωπή σε σιωπή θα συναντιόμαστε από δω και μπρός.Να εκεί....

1 σχόλιο:

  1. Η σιωπή είναι καλύτερη και χειρότερη συνάμα...από άπειρες λέξεις, απ'όλες τις λέξεις που υπάρχουν μαζί...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή