Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Ιδομενέας

Πολλές οι εκδοχές
για να είναι αληθινές.
Νομίσματα που κατρακυλούν
από τρύπιες τσέπες.

Όψεις διπλές
τα λόγια που λες.
Υποσχέσεις που σβήνουν
από το χθες.

Δεισιδαιμονίες
και υπεκφυγές.
Βήματα που θα αφεθούν
σαν ενοχές.

Επιστροφές αλαργινές
για να τιμάς τις αλλαγές.
Θυσίες που θα πλεχτούν
σαν θηλιές.

Στα δυο σου χέρια
υψώνονται βουνά από άμμο.
Ίχνος να μην φανεί
σαν πέφτεις χάμω.

Στα δυο σου βλέφαρα
απλώνεται η στάχτη.
Μιαν εξορία διάλεξε
σαν σηκωθείς επάνω.