Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Δύο εποχές

Λες και πατάς με το ένα πόδι
χειμώνα και τ'άλλο καλοκαίρι.
Δύο σπουργίτια δα μικρά
μαλώνουν για να βρουν ταίρι.

Λες την μια σε κυνηγούν
την άλλη πως σου στήνουνε καρτέρι.
Μια Κυριακή κοντή γιορτή
κατέβηκε ολάκερο το ασκέρι.

Λες μια το ναι
την άλλη όχι.
Οι γνωστικοί σε πιάσανε στην απόχη
και οι λωλοί σε έχουν στο κατόπι.

Λες προχωράς
την άλλη μέρα δεν χωράς.
Στου τόπου σου τα σύνορα
όνειρα που έμειναν αγίνωτα.

Δυο εκδοχές,
όλο αποδοχές και αρνήσεις.
Μια εικόνα άνιση
καθ'εικόνα και ομοίωση μιας κρίσης.

Ποιες υποτροπές
και ποιες ανατροπές;
Σε ποιες κορφές της κτίσης
πρέπει ψυχή να υψωθείς
για να βρεις λύσεις;