Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Αντικατοπτρισμοί

-Θες να σε ταξιδέψω;
-Nα με πας πού;
-Πού;Eκεί.
-Εκεί!Πού;
-Εδώ;
-Εδώ!Πού;
-Σε αυτό εδώ το ταξίδι.
-Ε,τότε;
-Σε θέλω μαζί μου.
-Μαζί σου είμαι.
-Είσαι;
-Κοιταξέ με.Μπορείς να μου μιλάς,να με αγγίζεις...
-Κάθε φορά που κάνω να σε δω σκοντάφτω πάνω στο ίδιο μου το σώμα. Λες και είσαι μέσα μου..
-Λες;Μα δες με.
-Προσπαθώ.Σταμάτα να κρύβεσαι πίσω από τον καθρεύτη.
-Καθρεύτης;Σου μοιάζω απο γυαλί;Μα έχω δικό μου σώμα! Δεν το βλέπεις;
-Έχεις;
-Nαι...σε κάθε μας ταξίδι είναι και άλλο.