Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Αποσκευές

Είναι και εκείνες οι εποχές
που δεν παραλύει ο κόσμος από ενοχές.

Φτάνει μονάχα να έχει επιταγές
να γεμίζει ως τον πάτο τις αποσκευές.

Σε κάποιες άλλες περιοχές
που το φαΐ δεν έφτανε από χθες.

Φτάνει μονάχα να δίνεις εντολές
και να σου χτίζουν οι ασθενείς τις προτομές.

Και θα μου πεις τι είναι αυτά που λες
ομοιοκατάληκτες υπερβολές.

Βγες στην ζωή όμως και δες
όλα εκείνα που δεν ξέρεις και όμως φταις.

Εκατομμύρια χαμμένες αποσκευές
σε αερολιμένες που αναπαύονται ψυχές.

Ταξίδια συμβολές
σε διεφθαρμένες πολιτικές.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Γενέθλια

Ήταν και εκείνες οι μέρες
που τρέχαμε να πιάσουμε το πρωτοβρόχι.

Μοιάζανε μουντές σαν Δευτέρες
όμως στην βροχή βγαίναμε πρώτοι.

Ήταν και εκείνες οι σφαίρες
που δεν ακούγονταν ποτέ οι κρότοι.

Μοιάζανε αργά να κυλούν οι μέρες
όμως δεν έπιαναν σε μας οι φοβέρες.

Είναι και τούτο το μπαλκόνι
στενό σαν να'σαι κλεισμένος σε απόχη.

Και να που ο ουρανός όλο ένα και βουρκώνει 
η κάθαρση νερό το σώμα να λυτρώνει.

Είναι και τούτο το λαμπιόνι
θαμπό σαν άσφαλτος στο χιόνι.

Και να που η μπόρα ξεφουσκώνει
και να σου το όνειρο όλο ένα και φουντώνει.