Γενέθλια

Ήταν και εκείνες οι μέρες

που τρέχαμε να πιάσουμε το πρωτοβρόχι.

Μοιάζανε μουντές σαν Δευτέρες

όμως στην βροχή βγαίναμε πρώτοι.

Ήταν και εκείνες οι σφαίρες

που δεν ακούγονταν ποτέ οι κρότοι.

Μοιάζανε αργά να κυλούν οι μέρες

όμως δεν έπιαναν σε μας οι φοβέρες.

Είναι και τούτο το μπαλκόνι

στενό σαν να'σαι κλεισμένος σε απόχη.

Και να που ο ουρανός όλο ένα και βουρκώνει 

η κάθαρση νερό το σώμα να λυτρώνει.

Είναι και τούτο το λαμπιόνι

θαμπό σαν άσφαλτος στο χιόνι.

Και να που η μπόρα ξεφουσκώνει

και να σου το όνειρο όλο ένα και φουντώνει.