Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

Απόβαση

Για μιαν απόβαση στερνή
μιλάει όλη η ανθρωπότης.

Και να σου υψώνεται
του πολέμου το κατάρτι
να πλέει ανατολικά
στης Μεσογείου τα νερά.

Για μιαν απόφαση τρελή
μιλάει μια ξύλινη εκπομπή.

Και να σου ορμάνε
της ειρήνης τα αρπακτικά
το μαύρο γάλα της Γης
να κόψουν σε λεφτά.

Για μιαν απόρθητη σιγή
που από άκρο σ'άκρο έχει σταθεί.

Και να σου τώρα το παιδί
στης Αλεξάνδρειας την αυλή
μαζεύει στάχτες και ψωμί
για κείνο το αύριο που αργεί.

Για μιαν αγάπη ειπωμένη
που ανάξια τώρα αργοπεθαίνει.

Και να σου μια μάνα
στης Δαμασκού το ασκέρι
να ψάχνει χρόνια το παιδί
την ώρα που υποφέρει.

Για κείνη τη νύχτα την φθινοπωρινή
που σαν φύλλο έπεσε η ψυχή.