Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Το κουκούτσι.

Είσαι μικρός και στο άνθος της ελιάς
ούτε που φαντάζεσαι κουκούτσι.
Δαγκώνεις αργά και επιφυλακτικά
αποφεύγοντας τον βέβαιο πνιγμό σου.

Είσαι μεγάλος και στο άνθος της ελιάς
καταπίνεις το κουκούτσι.
Δαγκώνεις γοργά και αδίστακτα
περιμένοντας τον αβέβαιο πνιγμό σου.

''Παιδί μου,πρόσεχε την ελίτσα σαν δαγκάνεις
αίμα δικό σου χύνεται και σύ τη βγάζεις λάδι.
Σαν ήσουνα μικρό το κουκούτσι σου μάθαινα
να βγάνεις..
Σαν έγινες μεγάλο σου μάθαινα να χάνεις..''