Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Πλατεία Βικτωρίας

Το τρένο φτάνει με ένα θόρυβο βουβό
σαν το πετάρισμα της μέλισσας
που δειλά σέρνει την άνοιξη.
Μόνο που εδώ είναι χειμώνας.
Ένας χειμώνας βαρύς που θαρρείς
καμία άνοιξη δεν θα καταδεχθεί.
Κάποιος πλησιάζει το παγκάκι
της αποβάθρας διστακτικά για τις
προθέσεις θέλει πρώτα να σιγουρευτεί.
Όλοι σε ετούτο τον σταθμό ψάχνουμε
έναν αόρατο εχθρό.
Όλοι κάτι ψάχνουν,
όλοι κάτι έχουν χάσει.