Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Τα ναυάγια

Για να σβηστεί αυτό
που γράφτηκε στο σώμα
πρέπει  κάποιος κάπου κάποτε
μια νέα ιστορία να του πει.

Σαν τα ναυάγια
που στέριωσαν στο χώμα
έτσι σκουριάζει η ανάμνηση
που έμεινε νωπή.

Έρωτας είπανε
πως ήτανε ακόμα
προτού στης θάλασσας
το κύμα βαφτιστεί.

Σαν τα ναυάγια
που δεν έφτασαν ακόμα
σε ποια στεριά,σε ποια αγκαλιά
να χάνεσαι εσύ.

Χτυπάει ο άνεμος
και σπέρνεται στα βράχια
μια ιαχή που πάλλεται τα βράδια
μέσα στο θράψαλο που βάφτισαν κορμί..