Παροδικό

Στο άδειο τρένο είναι το παρελθόν
που πέρασε μες στο παρόν
και γέρασε.

Άδειο βαγόνι και άραξε,
στο αμαξοστάσιο τα σωθικά του άδειασε.

Μια γριούλα στέκει χαμογελαστή,
περιμένοντας της αποβάθρας το φιλί,
ποιόν γέλασε και από ποιόν να έχει γελαστεί.

Κάθε τέλος και αρχή,
μία θέση που έχει μείνει αδειανή,
θα γεμίσει πριν το μέλλον μας να'ρθει.

Ξημερώνει,φτάνει η ώρα η εσπερινή
πρώτο το σήμαντρο,μετά και η ανατολή.

Λόγια λόγια,
όλα έχουν ξεχαστεί,
μες στον υπόγειο σταθμό γίνηκαν πια σιωπή.

Μονάχα η επιτάχυνση του τρένου αντηχεί,
σαν τον οχετό προτού στο διάβα ξεχυθεί.