Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Τα κυάλια

Φέρνω τα μαύρα κυάλια του πατέρα
στα μάτια μου εμπρός.
Βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο.
Μα δεν μπορώ να σε δώ.
Που είσαι?
Πώς γίνεται να μην σε βλέπω και να είσαι εδώ...

Η μεγέθυνση έχει θολώσει το είδωλο.
Και όμως στάσου.
Βλέπω θαρρώ τα μάτια σου.
Πιο πέρα απ'το χρώμα.
Από τόσο μακριά.Είμαι τόσο κοντά.
Μ'αυτά τα μαραφέτια που εκμηδενίζουν τις αποστάσεις
και φέρουνε το είδωλο τόσο κοντά λες και είναι απάτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου