Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Στοπ καρέ

Σκηνή 18...Μέρος πρώτο....
Μια φράση που ηχεί στο μυαλό μου καθώς τα καρέ της ζωής μου αλλάζουν....Πώς βρέθηκα να αλλάζω έτσι ρόλους?Να προσπαθώ να μάθω τα λόγια μου καλά πριν απο κάθε πράξη σε ένα έργο με άγνωστη πλοκή και περαστικούς συντελεστές...όλοι είναι εδώ για ένα πέρασμα μονάχα..πρέπει να είσαι πειστική...χαμογέλα...κλάψε...νιώσε...σώπασε..
Βρίσκω τον εαυτό μου ανέκφραστο πολλές φορές μπροστά στις αλλαγές και αναρωτιέμαι αν πραγματικά συναισθάνομαι ή όχι...σαν πηγή που έχει στερέψει...σαν λόγια που ψάχνουν να βρούν τη θέση τους στα άγραφα βιβλία του κόσμου...προσπαθώ. Δεν ξέρω τι τελικά είμαστε σε αυτή εδώ τη ζωή πρωταγωνιστές ή θεατές,ηγέτες ή έρμαια,παντοδύναμοι ή αδύναμοι...άνθρωποι ή άτομα..?!Κλεισμένη σε κάποιο βαγόνι,στο παράθυρο κάποιου τρένου χαζεύω την πόλη να καρδιοχτυπά άλλοτε γεμάτη ζωντάνια και άλλοτε μελαγχολικά...δεν θέλω να κατέβω..αποφεύγω την πόρτα που κάθε τόσο ανοίγει λες και αν αποβιβαστώ το φιλμ θα τελειώσει.Το τρένο αδειάζει,οι άνθρωποι έχουν διαφορετικούς προορισμούς...μένω μόνο εγώ και ο οδηγός...αναρωτιέμαι αν κάπου κατεβαίνει και αυτός δουλεύει όλη μέρα..?!Αλήθεια δεν τον έχω δει ποτέ να αποβιβάζεται...δεν κατεβαίνω ούτε εγώ λοιπόν...STOP.Πάμε πάλι..!

4 σχόλια:

  1. Παλιάτσο μου,

    Υποκρίνομαι οτι θα φύγω
    η βαλίτσα μου είναι άδεια
    βγάζω και εισιτήριο
    για να γίνομαι πιστευτός.
    Εγκαίρως το ακυρώνω.
    Πάντοταε αγαπούσα τους σταθμούς.
    Τα δρομολόγια άριστα γνωρίζω.
    Ανησυχώ με τις καθυστερήσεις.
    Λατρεύω τους αποχαιρετισμούς
    και τις υποδοχές.
    Τα φιλιά έχουν άλλη αξία.
    Μου παίρνουν όμως τη βαλίτσα.
    Την επιστρέφουνε γεμάτη.
    Έχουν παρανοήσει.
    Κάνουνε λάθος.
    Δεν είμαι επαίτης.
    Εργάζομαι σε μυστικές υπηρεσίες.


    Κατασκοπεύω όνειρα.



    .nikolaos..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ζω αλλα στα σκοταδια για αρκετο καιρο μεχρι να βρω τροπο να επιστρεψω..ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σου πα σημερα για το τραγουδι που ακουγα και το εβαλες...τωρα θα σου πω οτι τις ιδιες σκεψεις μοιραστηκαμε για το τρενο της ζωης.....πολυ ωραιο κειμενο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή