Με μια κιθάρα στο μπαλκόνι
και μια λάμπα για φεγγάρι
πέρναγαν τα καλοκαίρια μας..
Σε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί
τα χρόνια μας ξορκίζαμε
όσο τα αστέρια μας έκλειναν
το μάτι με χαμόγελα περιπαιχτικά.
Τα αστεία μας ξεσήκωναν τη γειτονιά
και τα τραγούδια μας διώχναν
τα αηδόνια απ'τα κλαδιά.
Έτσι ήταν τα καλοκαίρια μας
κάθε φορά που ανταμώναμε μαζί
όπως ο έρωτας την άνοιξη
ξαναγεννιόμασταν και εμείς.
Πού μας έβρισκες πού μας έχανες με
απλωμένες τις αρίδες στους εξώστες
φιλικών σπιτιών αράζαμε και συνέχεια
όνειρα σχεδιάζαμε....
Έτσι για να διώχνουμε ανυπόμονα τον
χειμώνα μας.
:):):):)
ΑπάντησηΔιαγραφή