
Υποχωρεις....
Αφηνεσαι....
Ο χρονος σε παρασερνει......
Προσπερνας τα γεγονοτα...
Δεν καταλαβαινεις....
Θολωνεις...
Περιμενεις να αναψει πρασινο...
Διασχιζεις το δρομο και αναβει κοκκινο...
Τρεχεις κατι να προλαβεις...
Ο χρονος μενει αταραχος...σε κοιταει αδιαφορα...
Αλλη μια μερα ξεγλυστραει με κροτο...
Σκια του εαυτου σου διαγραφεσαι στους τοιχους
μα παντα στο τελος σβηνεις....
Αναβαλεις...
Παραδινεσαι...
Συγχαρητητρια για το ομορφο blog!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω για την συμπορευση.
ΑπάντησηΔιαγραφή