''το κάπνισμα''

''Ξέρετε δεν καπνίζω..έρχονται στιγμές όμως που θες η ατμόσφαιρα,
θες η ψυχή θέλω να χαθώ μέσα σε απολαυστικούς καπνούς.
Αλλά όπως είπα δεν καπνίζω τσιγάρα...αντ'αυτού τελευταία έχω
αρχίσει να καπνίζω λέξεις και να φτιάχνω σκόρπιες φράσεις στον αέρα.
Έτσι νομίζω πως τυλίγομαι στους δικούς μου καπνούς που και άκρως φιλικοί για το περιβάλλον είναι αλλά πάνω από όλα για τον συνάνθρωπο.
Τώρα καταλαβαίνω τους εθισμένους καπνιστές μιας και γω κάνω πολλά ''πακέτα'' σκέψεις την ημέρα,καθεμιά για έναν άνθρωπο που συναντώ,για μια στιγμή,για μια ζωή...
Και όσο περνάει ο καιρός τόσο νομίζω πως η απεξάρτηση φαντάζει τόσο μακρινή όσο και η νιφάδα καπνού που εξατμίστηκε προ λίγου.
Τουλάχιστον δε χρειάζεται να τρέχω στα περίπτερα και στους ψυχολόγους,γιατί τα τσιγάρα μου καίνε αδιάκοπα στο χρόνο και οι κάφτρες τους μουτζουρώνουν το χαρτί...
Κακιά συνήθεια το ξέρω να βιάζεις το χαρτί αλλά τι να κάνουμε μπροστά στον εθισμό..στον πειρασμό..

Από που να έρχονται αυτοί οι καπνοί??Μάλλον πάλι άφησα κάποιο τσιγάρο αναμμένο άντε να το σβήσω πάλι το καταραμένο...''