Μικρή ευτυχία

Πού πήγανε οι απαντήσεις
τόσο καλά πλεγμένες
με ζόρια μπόλικα
καταστρωμένες.

Ποιός μπουσουλάει
παρότι ξέρει βήμα
με ώριμη σκέψη
που έχασε το σχήμα.

Στα δυο ματάκια
τα ολοστρόγγυλα
που ούτε δυο μήνες
δεν κοιτάνε.

Εσύ έπλεξες όνειρα
πολλά και ας είναι νωρίς
και ας είναι αφέλεια
στην ύπαρξη να ελπίζεις.

Πού τρέχεις λογισμέ
τα παραμύθια όταν ξεσκονίζεις
με αστέρια λαμπερά
τις λέξεις να φωτίζεις.

Ποιός μίλησε για ομοιοκαταληξία
όταν κάτι είναι ζωντανό
ξεφεύγει απ΄την ανυπαρξία
και παίρνει η ζωή αλλιώτικη ουσία.

Μικρή ευτυχία τα χέρια μου άνοιξα
να σε κρατήσω σαν πυγολαμπίδα
που αγάπησε το φως
και για πάντα δέθηκε μαζί του.