Φώς

Απ'την ανατολή ως και τη δύση
τρέχει το φως πρωτού ραγίσει.

Παίρνει μαζί και σένανε και μένα
και όλα κείνα που μοιάζουνε ειπωμένα.

Από τα έγκατα έως τη ζήση
διάφανο είναι από τη φύση.

Παίρνει τα χρώματα και τα φοράει
και τα οικεία για ξένα τα πουλάει.

Από την άγνοια έως την κρίση
όλα τα χάνει πρωτού κερδίσει.

Δίνει στα μάτια τα ανοιγμένα
μορφές και σχήματα ολανθισμένα.

Και απ'την ψυχή καθώς περνά
τα διάφανα φαντάζουν ορατά.

Εκεί που σώνεται το σκότος
γεννιέται ο ήλιος ο πρώτος.