Ανθρωπόμορφο

Τα χρώματα χορεύουν ζαλισμένα
στο άκουσμα της βροχής.
Ο ουρανός αναβοσβήνει
σαν να ζητάει για βοήθεια.

Κάποιος κρυφοκοιτάει
πίσω από το κλειστό τζάμι.

Οι σκέψεις χτυπούν
στην παγωμένη γυάλινη επιφάνεια.
Εξατμισμένες αλήθειες
διαστρευλώνουν τις σκιές απ'τους διαβάτες.

Κάποιος τρέχει χωρίς ομπρέλα
παραδωμένος στην καταιγίδα.

Τα φώτα λάμπουν ασθενικά
για χάρη των βρεγμένων δρόμων.
Ξεχασμένο το σκοτάδι ψάχνει
τρόπο να αναστηθεί.

Κάποιος κλείνει τα μάτια
και αφουγγράζεται.

Οι σιωπές μπλέκονται
με το βρόχινο νερό.
Ο ουρανός μοιάζει
με παραμελημένο εγώ.