Μετά τη βροχή η γη ξεδιψάει.
Το βήμα χάνεται σαν ακουμπάει το υγρό χώμα.
Όλα κυλάνε.
Επιτέλους έμαθα να βάζω τελείες.
Πάντα θα στέκομαι κάτω από την παλιά τέντα τη χιλιοτρυπημένη...
Ακόμα και όταν το νερό στερεύει...
Θα κυλάω μέσα σου....
Δίπλα σου...
Αθόρυβα.
