Λίγα λόγια...

''Aρκεί ένα ποίημα.
Ένα μόνο ποτήρι με στίχους για να μεθύσω.
Έχουν πέσει οι αντοχές μου.
Οι φίλοι μου με μαζεύουν από τα γραπτά μου.
Έλα σήκω πέρασε η ώρα μου λένε.
Έτσι που πας θα καταστραφείς.
Μην παίρνεις τη ζωή κατάκαρδα.
Δεν φταίω εγώ τους απαντώ.
Μικρό η μάνα μου με θήλαζε λέξεις.''
Νίκος Σκούτας.

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2021

10.Τελευταίο βράδυ

 Σώματα, ναοί στραμμένοι προς Ανατολάς.

Εξορίες δίχως τελειωμό με αφορισμούς εξ΄ορισμού σπαρμένους.

Άγγιγμα, σαν μύρο που κυλάει το χάδι.

Στάχτες δίχως φλόγα οι ψυχές που ανάβλυσαν κρυμμένες στης νύχτας την αγκάλη.

Εξομολόγηση, των εραστών οι ανάσες που μπλέκονταν και ξεμπλέκονταν

στην αιωνιότητα να φτιάξουν κομποσκοίνι.

Την τελευταία νύχτα εκείνη,

ο θάνατος έμοιαζε ετούτη τη Γη

για άλλη να αφήνει και στεφάνι νικητήριο

στον έρωτα να δίνει.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου